Tuingenot: Tuin 197 Even kennis maken

De kinderen van Aad en Yvette Vervoort moesten lachen toen ze hoorden dat hun ouders een volkstuin wilden kopen. ‘Waarom’, riepen ze? ‘Jullie hebben toch een leuke tuin bij het huis?’ Maar Yvette wist het zeker. Hun stadstuin had niet veel onderhoud nodig en ze droomde van een volkstuin met weelderige bloemen en ze wilde ook graag haar eigen groenten kweken. Daarom schreven Aad en Yvette zich in bij Thurlede en kochten in oktober 2013 tuin 197 met daarop een huisje dat zijn beste tijd had gehad. Bloemen waren er al helemaal niet te bekennen, er lag alleen een grasveld. De taken werden verdeeld. Aad kluste aan het huisje en Yvette stortte zich op de tuin. Het resultaat mag er zijn.Tuin 197

Toen was geluk heel gewoon

Yvette, van huis uit bioloog, heeft een drukke baan als adviseur onderwijs en kinderopvang. Aad, inmiddels gepensioneerd, leidt me rond in het huisje. ‘Het toilet heb ik verplaatst’, vertelt hij. ‘Uit het vorige huis van mijn schoonmoeder heb ik de parket vloer gehaald en hier neergelegd. Er is nog veel over en dat verbranden we in ons houtkacheltje.’ Yvette vertelt dat bijna alles wat er in het huisje staat weggevertjes zijn, zoals de linnenkast die haar moeder in 1953 liet maken, de olielampjes van haar oom en het kleed van haar zus. Het huisje ademt de sfeer uit van de tijd toen geluk nog heel gewoon was. Yvette: ‘Mijn moeder halen we regelmatig op en dan zit ze in het zonnetje te genieten van de tuin en het huisje met de voor haar zo vertrouwde spullen.’

Een hommel in de kas

Yvette wijst op het kastje van kunststof. Het was de bedoeling dat daar vorig seizoen tomatenplantjes tot wasdom zouden komen. ’Onze zoon werkt bij Rijk Zwaan, een bedrijf gespecialiseerd in groentezaden. Ik had twee zaadjes in een potje gezet en die kwamen weliswaar op, maar verder gebeurde er niet veel, terwijl mijn zoon had beloofd dat ik uit twintig tomatenplantjes, tachtig kilo tomaten kon oogsten. Opeens realiseerde ik me dat ik het kastje altijd afsloot, zodat er geen insecten naar binnen konden voor de bestuiving. Een aantal rondzoemende hommels uit mijn bloementuin heb ik gevangen en in de kas losgelaten. Toen was het leed snel geleden.’

Voorjaar en najaar zijn favoriet

Aad en Yvette genieten van het buiten zijn, vooral in het voorjaar en najaar. Slapen doen ze thuis, want aan het einde van de dag verdwijnt de zon uit hun tuin. ‘Thuis hebben we het druk en is er altijd wel wat te doen’, vertelt Yvette. ‘In de tuin relaxen en onthaasten we. Niet dat we alleen maar in het zonnetje zitten, want ook hier is genoeg te doen. Het verschil met thuis is dat alles hier op een ontspannen manier gebeurt.  Zo kan ik opeens zin krijgen om op mijn gemak de ramen van het huisje te zemen.’

Ellen Boonstra-de Jong

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *